Marijn Benner groeide op in Friesland, maar verhuisde op haar negende naar Uithoorn. Ze is een echt buitenmens en kan enorm genieten van dieren en de natuur. Dat is te merken, bij haar thuis is het een gezellige beestenbende. De cavia’s en de hond houden haar gezelschap. Ze woont inmiddels een aantal jaar in De Kwakel. “Dat bevalt goed, ik houd wel van het dorpse leven.”

Haar ouders verhuisden in het verleden van Amsterdam naar Friesland. Ze wilden rust en ruimte voor hun kinderen om op te groeien. Vanwege het beroep van haar vader, hij was pianorestaurateur, besloten ze echter na een aantal jaar weer terug te verhuizen naar de randstad. Ze kregen een woning in een van de flats in Uithoorn. Voor Marijn was de overgang even wennen. “Ik was een echt buitenkind, niet gewend aan het wonen in een flat. In Friesland konden we rolschaatsen in huis en speelden we archeoloogje in de enorme tuin.” Het duurde even voor ze haar draai had gevonden. De basisschoolperiode maakte ze af in Uithoorn. Haar middelbare school werd het Spinoza Lyceum in Amsterdam. Daarna heeft ze een jaar Scandinavistiek gedaan op de universiteit maar kwam uiteindelijk terecht bij de opleiding Personeel & Arbeid.  

“Ik heb een handicap en het duurde best een aantal jaren voor ik toestemming kreeg om te werken en dat ook kon gaan doen. In de tussentijd heb ik vrijwilligerswerk gedaan. Daar kwam mijn studie ook van pas. Tijdens mijn studie heb ik geleerd hoe ik uit moet gaan van de kracht van mensen, en hoe conflicten op te lossen. Eind 2017 ben ik parttime gaan werken op de afdeling HRM van gemeente Amstelveen. Dat werd mijn eerste echte baan. Sinds kort werk ik als beleidsmedewerker HR bij Zonnehuisgroep Amstelland. Superfijn om wat te kunnen betekenen voor alle medewerkers die zich zo inzetten in de ouderenzorg.”

‘Ik hoop op meer verdraagzaamheid en behulpzaamheid. Daarnaast wens ik voor Uithoorn dat er meer verbondenheid tussen inwoners ontstaat. Volgens mij moet dat te realiseren zijn.’

Marijn woont alleen met haar dieren. “Ik heb geen kinderen, dat betekent dat ik tijd over heb om anderen te helpen. Onlangs is een vluchtelingengezin in ons gebouw komen wonen. Ik help hen met het papierwerk.” In het verleden deed ze ook aan (kinder)coaching, en ze was een tijdje politiek actief. “Ik ben sociaal en help graag mensen.” Daarnaast is ze creatief: ze maakt onder meer vlechtwerk voor sleutelhangers en armbanden. Ook maakt ze praatstokken. Een deel van haar tijd besteedt ze aan paarden, een van haar liefdes. “Ik kom eens per week op een kleine stal en geniet daar erg van.”

Ze ziet duidelijke verschillen tussen Uithoorn en De Kwakel. “De gemeenschap in De Kwakel is hechter. Wellicht is er meer sociale controle, maar mensen passen ook meer op elkaar. In Uithoorn is het wat losser, en hebben mensen minder contact. Ik pas het best in De Kwakel.”

Ze doet mee aan het project om andere mensen te leren kennen. “Ik heb me aangemeld uit nieuwsgierigheid en betrokkenheid. Ik vind het leuk om andere mensen te ontmoeten en ga graag met hen in gesprek. Wanneer mensen een andere mening zijn toegedaan, kan ik daar goed mee omgaan.”

Heeft ze nog dromen of wensen? “Ik heb een wens voor onze samenleving. Na het eerste wat bescheiden applaus voor de zorg, zie ik nu veel tegenstellingen. Ik hoop op meer verdraagzaamheid en behulpzaamheid. Daarnaast wens ik voor Uithoorn dat er meer verbondenheid tussen inwoners ontstaat. Volgens mij moet dat te realiseren zijn.”